23 Mart 2009

Acı (?) Kayıp... (?!?!?!)

Sevgili Arkadaşları

Harun son kez kırdı kalbimizi ve arkasına bile bakmadan çekti gitti. Düşüne düşüne beynini çürüttü ve geçtiğimiz gün hakkın rahmetine kavuştu. Vasiyeti üzerine, tabutunu çelikten yaptırdık ve kapağını kaynakla kapattık. "Beni yüzüstü gömün! Yeterince gördüm..." demiş bir de. O bizim kalbimizi kırdı ama biz onun isteklerine yerine getirdik.

Ölüler, öldükleri için ölüdürler. Ölülerden birşey beklenmez. Harun'dan da birşey bekleyemiyoruz artık. Sadece geri gel diyebiliyoruz ama o da nafile. Çünkü çoktan öldü bile.

"Hiç bir şey bir damla kan ve bir damla gözyaşına değmez" demişler. Gerçekten de öyle. Harun ibnesinin kanı donmuş, gözpınarları kurumuştu artık. İnsanlıktan bir gram nasibini almamış bu mahlukat için gözyaşı dökmeye bile değmez. Siktirsin gitsin pezevenk!!! İyi ki de öldü!! Sinirlendim yine lan. Hadi bay bay..!!!

3 yorum:

LoLLa dedi ki...

""Beni yüzüstü gömün! Yeterince gördüm..."

:s
ben bayıldım blogunaa
ama su yazı bi de copy paste yaptigim kısım dumura ugratti beni :s

dübüratif patetez dedi ki...

valla o kısmı ben yazmış olmayı çok isterdim :D hakan günday'ın kinyas ve kayra kitabından. kitapların genelinin yanında bu laflar nokta gibi kalıyo. bütün kitaplarını tavsiye ederim.

teşekkür ederim düşüncelerin için =)

The Blue Lightsaber dedi ki...

Hakan Günday okuyan insanları görmek güzel. Çok sevdim bu yazıyı ben , gerçekten :)